دلقک بازگشت ، و بچه ها در قسمت دوم رمان هیولا استفن کینگ بزرگ شده اند ، که الهام بخش دنباله ای طولانی ، اما مناسب ترسناک است.
مدیر:
اندی موشیشی
با:
جیمز مک آویو ، جسیکا چستاین ، بیل هادر ، اشعیا موستفا ، جی رایان ، جیمز رانسون ، اندی بین
تاریخ انتشار:
6 سپتامبر 2019
دارای رتبه R زمان اجرا: 169 دقیقه.
سایت رسمی: https://www.itthemovie.com
چند کودک طول می کشد که یک دلقک قاتل را شکست دهند؟ و در هنگام تطبیق داستان بر روی صفحه ، چند ساعت این ترجمه ترجمه می شود؟ برای طرفداران استفن کینگ ، پاسخ همیشه به نظر می رسد "هرگز کافی نیست". فرد دهنده لرز پالپ به خوانندگان الهام بخش نوعی سیری ناپذیری است که بازنشستگی زنگ خطر او را خنثی کرده و درختان بیشتری از آتش سوزی های آمازون فرو ریخته است. جنگل بارانی. همین اشتها باعث شد تا هیجان برای کارگردان "این" کارگردان Andy Muschietti - هیولا زده شد که دو سال پیش درآمد داشت و بیش از 700 میلیون دلار درآمد داشت - و باید مخاطبان را برای "این: فصل دو" یک سرگرم کننده دقیق تر بازگرداند. فیلم ترسناک خانه که چشمه های پاپ آپ و چشمان بوگی را بوجود می آورد به اندازه کافی می ترسد تا بهانه ای برای داستان آن داشته باشد - داستان آنجا و زمان اجرای 169 دقیقه ای مهم.
از حماسه "ارباب حلقه ها" گرفته تا دنباله های "انتقام جویان" ، طول به نوعی مشروعیت کاذب در سرگرمی های وسایل نقلیه وسط ، بدون توجه به وسعت است. هنگامی که برای اولین بار در سال 1986 چاپ شد ، "این" تا حد زیادی طولانی ترین کتابهای تبلیغاتی کینگ بود (بیش از 200 صفحه طاقت فرسا "ایستاده") ، و با وجود این ، جلوه برجسته آن اهمیت ویژه ای را در میان نویسندگان پرکار بوجود آورد. طرح نسبتاً احمقانه کیفیت تقریباً برای این بحث بی ربط نبود. نوجوانانی که نمی توانند برای خواندن باریک ترین فیلم "قلب تاریکی" جوزف کنراد در کلاس انگلیسی ، ابراز افتخار کنند که "این" را به خودی خود فتح کردند ، ناگزیر از آن به عنوان عجیب ترین رمان کینگ استفاده می کنند.
و بعد حرکت کردند ترس محو شد. آنها فراموش کردند. اکنون ، خواننده عزیز ، وقت آن رسیده است که مجدداً با هم متحد شویم و با آن چیزهایی روبرو شویم که بیشتر ما را ترساند. حداقل ، این جذابیت ارزش افزوده ای برای جانبازان کینگ است ، که تجربه اش تصور می شود از شخصیت هایش آینه داشته باشد: هفت نفر از نوجوانان که خود را لوسرز کلوپ لقب داده اند و فکر می کردند که آنها پنسیلوانیا (بیل اسکارگارد) ، کودک قاتل ماوراء طبیعی را نابود کرده اند. جمجمه ، چشمان پاشیده و پوزخند کوسه مانند.
بیست و هفت سال پس از بازگشت پنسیلوانه به هر ابعاد موازی "این" از آنجا آغاز شد ، به این قهرمانان بعید خواسته می شود که سوگند خونی را که در نوجوانی گرفتند ، به دست بیاورند - دستگاهی که به فیلم اجازه می دهد مجدداً مجموعه نوجوان خود را بازی کند. به عنوان ستاره های فیلم شناخته شده تر از این گروه ، فقط مایک (قبل از انتخاب جاکوبز ، که اکنون توسط اشعیا مصطفی در بزرگسالان بازی می شود) در درری ، ماین مشغول کار در کتابخانه بوده است ، جایی که می تواند آزادانه درباره سرچشمه هیولا وسواس کند و چگونه می تواند موجودات را شکست دهد. همیشه برمی گردیم
در حال حاضر ، مانند نوعی سیکادای بدخیم ، بدون توضیح در مورد چگونگی گذراندن این فاصله. در عوض - و جالب تر اینکه - Muschietti با شخصیت های اصلی درگیر می شود ، هنگامی که تماس فوری مایک را دریافت می کنید ، از طریق جایی که هرکدام از آنها دوچرخه سواری می کند. ریچی (بیل هادر) به یک طنز استندپ تبدیل شده است. همیشه عصبی ، ادی (جیمز رانسون) طبیعی برای حرفه ای در ارزیابی ریسک است. رمان نویس موفق ، بیل (جیمز مک آویو ، یک انتخاب کنجکاو) در هالیوود کارهایی پیدا کرده است. دیگر مقبره نیست ، بورلی (جسیکا Chastain) با خزش ثروتمندی ازدواج کرد که او را به اطراف می کوبد. و بن (جی رایان) تصمیم گرفته است تا قو غیر رسمی باند شود و هیچ اثری از جوجه اردک نادرست (جرمی ری تیلور) که قبلاً می شناختیم باقی نماند.
بیست و هفت سال پس از بازگشت پنسیلوانه به هر ابعاد موازی "این" از آنجا آغاز شد ، به این قهرمانان بعید خواسته می شود که سوگند خونی را که در نوجوانی گرفتند ، به دست بیاورند - دستگاهی که به فیلم اجازه می دهد مجدداً مجموعه نوجوان خود را بازی کند. به عنوان ستاره های فیلم شناخته شده تر از این گروه ، فقط مایک (قبل از انتخاب جاکوبز ، که اکنون توسط اشعیا مصطفی در بزرگسالان بازی می شود) در درری ، ماین مشغول کار در کتابخانه بوده است ، جایی که می تواند آزادانه درباره سرچشمه هیولا وسواس کند و چگونه می تواند موجودات را شکست دهد. همیشه برمی گردیم
در حال حاضر ، مانند نوعی سیکادای بدخیم ، بدون توضیح در مورد چگونگی گذراندن این فاصله. در عوض - و جالب تر اینکه - Muschietti با شخصیت های اصلی درگیر می شود ، هنگامی که تماس فوری مایک را دریافت می کنید ، از طریق جایی که هرکدام از آنها دوچرخه سواری می کند. ریچی (بیل هادر) به یک طنز استندپ تبدیل شده است. همیشه عصبی ، ادی (جیمز رانسون) طبیعی برای حرفه ای در ارزیابی ریسک است. رمان نویس موفق ، بیل (جیمز مک آویو ، یک انتخاب کنجکاو) در هالیوود کارهایی پیدا کرده است. دیگر مقبره نیست ، بورلی (جسیکا Chastain) با خزش ثروتمندی ازدواج کرد که او را به اطراف می کوبد. و بن (جی رایان) تصمیم گرفته است تا قو غیر رسمی باند شود و هیچ اثری از جوجه اردک نادرست (جرمی ری تیلور) که قبلاً می شناختیم باقی نماند.
به تیم مو و کمد لباس برای یک کار غیرمترقبه مطابق با ظاهر قبلی بچه ها اعتبار دهید ، برای چند خنده جایزه خوب است زیرا ستارگان بزرگسال کانال های خاص خود را با رنگ و بویی جذاب تر از همتایان جوان خود ترسیم می کنند (Ransone حلقه ای برای antics Spazzy Jack Dylan Grazer است ، Hader) ناخوشایند بودن چشم فین ولفهارد). نوجوانان در اینجا زمان نسبتاً مناسبی از صفحه نمایش را نیز به دست می آورند ، همانطور که هرکدام به یاد می آورد - و عمل مجبور به حساب کردن با آنها - دومین اقدام را با فلاش بک ها اجرا می کند - و مجبور می شود با آنها حساب کند - آن دسته از برخوردهای شخصی مربوط به شخصی که هنگام عزیمت به خانه از خاطرات خود تبعید کردند. بیل جوان (جیدن مارتل) هنوز خود را برای مرگ برادرش مقصر می داند ، بورلی (سوفیا لیلیس) می فهمد که جذابیت او برای مردان بدجنس از کجا به وجود می آید ، و غیره.
همانطور که اغلب با فرارهای کوچک شهر اتفاق می افتد ، زندگی آنها بسیار بیشتر از مکانی که پشت سر گذاشتند تغییر کرده است - اگرچه فیلم برخی از جزئیات اصلی را در مورد چگونگی فرار از دری در غیاب خود حذف می کند: آیا در این مدت هیچ کودک دیگری فوت نکرده است؟ آیا هیچ قتل مرتکب نشده است؟ آیا فاضلاب ها فقط بوی گل سرخ داده اند؟ با سلب مسئولیت ، کارگردان Muschietti دهه های مداخله را رد می کند ، "فصل دو" را با صحنه ای وحشتناک همجنسگرا باز می کند - جنایتی نفرت انگیز که در مورد کتاب و تاریخ ماین صادق است (به قتل 1984 چارلی هوارد نگاه کنید) اما گیج کننده است. متن نوشته. آیا شر شرور این حمله بود که پنیگول را به عقب برگرداند؟ آیا دلقک به نوعی باعث بروز این حادثه (که در آن autor quer Xavier Dolan نقش قربانی را بازی می کند)؟ یا آیا صرف تحمل ضربات نهایی فقط ظاهر شد؟
این فیلم دشوار است که در یک فیلم سیر کنید ، قتل های بسیاری را نشان نمی دهد - مطمئناً کمتر از آنچه انتظار می رفت ، و هیچ یک به اندازه غیرقابل تصور واقعیتی نیست که در اینجا نشان داده شده است. چه اتفاقی برای عاملان این رویداد وحشتناک می افتد؟ واضح است که این خبر - جفت شده با یک بادکنک قرمز و کلمات "بیا خانه" که در زیر پل به خون ریخته شده بودند - برای متقاعد کردن مایک کافی بود که پنیگنس برگشته است. اما چرا بعد از نارضایتی ما ، آیا این فیلم اجازه خواهد داد که این هموکوبیها بروند ، بدون مجازات و برای بقیه فیلم نادیده گرفته شوند؟
همانطور که اغلب با فرارهای کوچک شهر اتفاق می افتد ، زندگی آنها بسیار بیشتر از مکانی که پشت سر گذاشتند تغییر کرده است - اگرچه فیلم برخی از جزئیات اصلی را در مورد چگونگی فرار از دری در غیاب خود حذف می کند: آیا در این مدت هیچ کودک دیگری فوت نکرده است؟ آیا هیچ قتل مرتکب نشده است؟ آیا فاضلاب ها فقط بوی گل سرخ داده اند؟ با سلب مسئولیت ، کارگردان Muschietti دهه های مداخله را رد می کند ، "فصل دو" را با صحنه ای وحشتناک همجنسگرا باز می کند - جنایتی نفرت انگیز که در مورد کتاب و تاریخ ماین صادق است (به قتل 1984 چارلی هوارد نگاه کنید) اما گیج کننده است. متن نوشته. آیا شر شرور این حمله بود که پنیگول را به عقب برگرداند؟ آیا دلقک به نوعی باعث بروز این حادثه (که در آن autor quer Xavier Dolan نقش قربانی را بازی می کند)؟ یا آیا صرف تحمل ضربات نهایی فقط ظاهر شد؟
این فیلم دشوار است که در یک فیلم سیر کنید ، قتل های بسیاری را نشان نمی دهد - مطمئناً کمتر از آنچه انتظار می رفت ، و هیچ یک به اندازه غیرقابل تصور واقعیتی نیست که در اینجا نشان داده شده است. چه اتفاقی برای عاملان این رویداد وحشتناک می افتد؟ واضح است که این خبر - جفت شده با یک بادکنک قرمز و کلمات "بیا خانه" که در زیر پل به خون ریخته شده بودند - برای متقاعد کردن مایک کافی بود که پنیگنس برگشته است. اما چرا بعد از نارضایتی ما ، آیا این فیلم اجازه خواهد داد که این هموکوبیها بروند ، بدون مجازات و برای بقیه فیلم نادیده گرفته شوند؟
Muschietti یک چالش روایت عجیبی برای غلبه بر اینجا دارد: از یک سو ، او موظف است تمام نقشه هایی را که کینگ می تواند در بیش از 1100 صفحه تحمل کند فشرده کند (که توضیح می دهد که چرا دیگر قتل ها و تحقیقات بی پایان پلیس محلی این نتیجه را نمی دهد. ) ، در حالی که از طرف دیگر ، او انگیزه دارد تا رویارویی نهایی بین پنیگنژد و کلوپ اتحاد لوسرز برای هرچه بیشتر ممکن به تأخیر بیندازد.
تقریباً تمام ترسهایی که در زیر وجود دارند از نظر طبیعت توهم هستند ، اکثر آنها از نظر CGI امکان پذیر هستند: هیولا های دیجیتالی ریز از کوکی های ثروتمندی در یک رستوران چینی پشت سر هم انداختند. یک مجسمه پل بونین به طرز جادویی پس از ریچی با تبر غول پیکر خود به طرز شگفت انگیزی برپا می شود. پاهای عنکبوتی مجازی از سر فریب خورده یک دوست قدیمی جوانه می زند ، مانند چیزی که از "چیز" از جان کارپنتر بیرون می آید (بسیاری از لحظه های Lovecraft- فیلم در فیلم بدهکاری به آن فیلم بدهکار است ، که تحولات موجودات حیله گرای آن را به طور عملی به دست آورد). صرف نظر از سورئالیسم خلاق "کابوس در خیابان الم" - از آنجا که گذراندن زمان زیادی در فلاش بک ها خطرناک است ، از آنجا که مخاطبان از قبل می دانند این شخصیت ها مانند بچه ها نمی میرند.
اما کینگ کارگردان را با مشکل بزرگتر زین کرده است: در یک نقطه معین ، رمان از ریل ها عبور می کند ، فراتر از صرفاً فوق طبیعی به مومبو کاملاً متافیزیکی متفیزیک (وارد لاک پشت فضایی کیهانی کینگ ، ماتوبین و سایر موارد دیگر). عجیب و غریب ماکرو) این فیلم تقریباً چاره ای جز تجدید نظر در مورد عمل نهایی ندارد ، پیش بینی می شود از طریق شوخی در حال اجرا ، تعمیرات اساسی انجام شود. به عنوان نویسنده فیلمنامه نویسان مقیم این گروه ، بیل دائماً بخاطر عدم توانایی نوشتن یک پایان رضایت بخش ، اذیت می شود. کینگ اغلب با همین انتقاد روبرو بوده است. آیا این فیلم می تواند واقعیت این کتاب را خاتمه دهد؟
بله میشه. "این: فصل دو" بسیار طولانی تر از آنچه لازم است باشد ، می باشد ، اما به چیزی قابل توجه تبدیل می شود - و بسیاری از آن ها از نظر تغییر الگوی مصرف مخاطبان قابل توجیه هستند. در حالی که نسخه سه ساعته 1990 مینی بارها در دو شب تقسیم شده بود ، بینندگان اکنون یک فصل کامل "چیزهای غریبه" - حذفی بی شرمانه "این" را که در رمان کینگ بهبود می یابد تجربه می کنند. در گذشته نگر ، به راحتی می توان دریافت که فیلم 2017 (در حال حاضر طولانی در 135 دقیقه) فقط یک تریلر افتخارآمیز برای این فیلم بود. با این وجود ، Muschietti می توانست از "آن" برای راه اندازی یک حق رای دادن یا یک سریال تلویزیونی روباز استفاده کند ، اما در عوض ، ارزش بسته شدن را می شناسد.
تقریباً تمام ترسهایی که در زیر وجود دارند از نظر طبیعت توهم هستند ، اکثر آنها از نظر CGI امکان پذیر هستند: هیولا های دیجیتالی ریز از کوکی های ثروتمندی در یک رستوران چینی پشت سر هم انداختند. یک مجسمه پل بونین به طرز جادویی پس از ریچی با تبر غول پیکر خود به طرز شگفت انگیزی برپا می شود. پاهای عنکبوتی مجازی از سر فریب خورده یک دوست قدیمی جوانه می زند ، مانند چیزی که از "چیز" از جان کارپنتر بیرون می آید (بسیاری از لحظه های Lovecraft- فیلم در فیلم بدهکاری به آن فیلم بدهکار است ، که تحولات موجودات حیله گرای آن را به طور عملی به دست آورد). صرف نظر از سورئالیسم خلاق "کابوس در خیابان الم" - از آنجا که گذراندن زمان زیادی در فلاش بک ها خطرناک است ، از آنجا که مخاطبان از قبل می دانند این شخصیت ها مانند بچه ها نمی میرند.
اما کینگ کارگردان را با مشکل بزرگتر زین کرده است: در یک نقطه معین ، رمان از ریل ها عبور می کند ، فراتر از صرفاً فوق طبیعی به مومبو کاملاً متافیزیکی متفیزیک (وارد لاک پشت فضایی کیهانی کینگ ، ماتوبین و سایر موارد دیگر). عجیب و غریب ماکرو) این فیلم تقریباً چاره ای جز تجدید نظر در مورد عمل نهایی ندارد ، پیش بینی می شود از طریق شوخی در حال اجرا ، تعمیرات اساسی انجام شود. به عنوان نویسنده فیلمنامه نویسان مقیم این گروه ، بیل دائماً بخاطر عدم توانایی نوشتن یک پایان رضایت بخش ، اذیت می شود. کینگ اغلب با همین انتقاد روبرو بوده است. آیا این فیلم می تواند واقعیت این کتاب را خاتمه دهد؟
بله میشه. "این: فصل دو" بسیار طولانی تر از آنچه لازم است باشد ، می باشد ، اما به چیزی قابل توجه تبدیل می شود - و بسیاری از آن ها از نظر تغییر الگوی مصرف مخاطبان قابل توجیه هستند. در حالی که نسخه سه ساعته 1990 مینی بارها در دو شب تقسیم شده بود ، بینندگان اکنون یک فصل کامل "چیزهای غریبه" - حذفی بی شرمانه "این" را که در رمان کینگ بهبود می یابد تجربه می کنند. در گذشته نگر ، به راحتی می توان دریافت که فیلم 2017 (در حال حاضر طولانی در 135 دقیقه) فقط یک تریلر افتخارآمیز برای این فیلم بود. با این وجود ، Muschietti می توانست از "آن" برای راه اندازی یک حق رای دادن یا یک سریال تلویزیونی روباز استفاده کند ، اما در عوض ، ارزش بسته شدن را می شناسد.
نقد و بررسی فیلم: "آن: فصل دو"
بازبینی شده در Regence Village Theater، Los Angeles، 26 اوت 2019. رتبه MPAA: R. زمان اجرا: 169 MIN.
تولید: یک وارنر وارنر از یک نسخه سینمایی New Line Cinema از Double Dream، سرگرمی سرگیجه ، تولید Rideback. تهیه کنندگان: باربارا موسشیتی ، دن لین ، روی لی. تهیه کنندگان اجرایی: ریچارد برنر ، دیو نوستادتر ، گری داوبرمن ، ماری یوینگ ، ست گراهام اسمیت ، دیوید کاتزنبرگ.
خدمه: کارگردان: اندی موسشیتی. فیلمنامه: گری داورمن ، بر اساس رمان "آن" ساخته استفن کینگ. دوربین (رنگ): چککو وارسه. تدوینگر: جیسون بالانتین. موسیقی: بنیامین والفیش.
با: جیمز مک آویو ، جسیکا چستاین ، بیل هادر ، اشعیا مستباح ، جی رایان ، جیمز رانسون ، اندی بین ، جیدن مارتل ، واتی اولف ، جک دیلان گرزر ، فین ولفهارد ، سوفیا لیلیس ، جوزوبز ، جرمی ری تیلور ، بیل اسکارگارد.
